't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 184]
| |
Op de wijse: Mijn Godt voed my, &c.
Ga naar margenoot+Laet ons eenpaer
De eenigheyt der zielen,
Wel nemen waer,
En al in ons vernielen,
Wat Liefd’ en Vreed’
In ons sou mogen krencken,
Ga naar margenoot+’s Herten ghebeed’
Den Heer gedurigh schencken,
Ga naar margenoot+Met reyn ootmoedt
Wandelen voor Godts oogen,
In liefde soet
Tot malcander gheboghen.
Ga naar margenoot+Na dat ‘t gemoed
Des menschen is ghelegen,
Ga naar margenoot+Godts wesen soet,
Tot hemwaerts is genegen,
Ga naar margenoot+Is hy vol min,
Liefd’ sal hem wedervaren,
Ga naar margenoot+Heeft hy strijdt in,
Strijdt sal hem oock beswaren,
Ga naar margenoot+Na den magneet,
Daer na bloeyen de crachten,
Ga naar margenoot+Soo wie dit weet,
Roept uyt sijn qua gedachten.
Ga naar margenoot+Verlaet u niet
Op u verstant of weten,
Ga naar margenoot+Al schynet yet,
‘t Is maer stuck-werck geheeten,
| |
[pagina 185]
| |
Buyght uwen sin
Onder ghemeyne stichtingh,
Vna boven in
Vloeyt wijsheyts onderrichtingh,Ga naar margenoot+
Niet woort, maer Geest
Can ‘t hert alleen genesen,
Niet in tempeest,Ga naar margenoot+
Maer stilheyt wil Godt wesen.
Den noorden wintGa naar margenoot+
Verderft veel soete vruchten,
Dit elck bevint
Als hy liefde voelt vluchten,
Van Hermon comt
Den Dau nederghesteghen,Ga naar margenoot+
Als onghesont
Den vrede geeft den zeghen,
Als met eendracht
Ghebroeders herten ‘t samen,
Sijn in aendacht,
Haer woort is. Iae en Amen.
|
|