't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Wel hem die in Gods vreese staet.
Ga naar margenoot+O Godt ghy die mijn ziele kent,
V Lieff’lijc aenschijn tot my went
Want door u heyligh wesen,
Werd’ ick alleen genesen.
De selfde liefde die ghy draeght,
Ga naar margenoot+Tot uwen Soon die u behaeght,
Laet die mijn ziel bestralen,
En lieffelijck in dalen.
V liefd’ en can niet anders dan
Ga naar margenoot+Bermhertigh sijn, en soecken an,
Om mildelijck te deelen,
Haer schatten en juweelen,
| |
[pagina 131]
| |
My dan na u nature doet,
En deylt my uwe vruchten soet,Ga naar margenoot+
Op dat door dese smaken,
Mijn ziel u mach ghenaken.
Treckt ghy my met u liefde niet,
Mijn ziele verder van u vliet,Ga naar margenoot+
Als ‘t schaepken aen der heyden,
Dat niet en vint de weyden.
Mijn ziel is stadigh vol geclagh,
Als sy u stem niet hooren mach,Ga naar margenoot+
Want in u soet beweghen,
Is al haer troost gheleghen.
Dit is mijn ziel haer fondament,
Dat ghy volmaeckt in liefde bent,Ga naar margenoot+
Dit troost haer in ‘t benouwen,
Anders bleef sy in rouwen.
V woort, u werck, u Gheest eenpaer,
Ghetuygen van u liefde claer,Ga naar margenoot+
Sy sijn hier in eendrachtigh,Ga naar margenoot+
En daerom ist waerachtigh.
|
|