't Geestelijck kruydt-hofken

[p. 67]

Het vierentwintigste Lied,
Is een vermaen-Liedt tot afstervinge der vleysschelijcke lusten, ende hoenootwendigh dit selve is.

Op de wijse: Wilhelmus vannassouwen. Oft: Op den 30. Psalm.

Aenghesien dat wy moeten,
O vrienden in dit dal,
Een loop doen met ons voeten,⁺
Op den wegh engh en smal,
Voor al // ist dan van noode
Dat elck sijn lusten quaet
Afsnyde ende doode,
Na Godes eyghen raet.
Nae Godes raet te leven
Moet wesen hier betracht:
Dat’s, wilt u overgheven
Gheheel in myne macht,
Veracht // u eyghen leven,⁺
Vol sneven en gherief,⁺
Wilt my alleen aencleven,
Boven al hebben lief.
Hier moet ghy al versaken⁺
Hier moet gy sterven al,⁺
En staken sonder smaken,
Wat hier is in dit dal,
Soo sal // u ziele ruste
Ontfaen in elck termijn,
In Godt alleen, met luste,

+ Hebr. 12: 12.

+ Ioan. 12: 23.

+ Luce 14: 33.

+ Syra. 18: 25.

+ Ioan. 12: 35.

[p. 68]

 

 

Moet u vermaken zijn.

 

En wilt tot geenen tyden

 

Nemen eenigh uytstel,

 

Om ‘s vleeschs lust af te snyden,

 

Want uytstel, achterstel,

 

‘t Is wel dickmael bevonden

 

Aen menigh mensch, eylaes!

 

⁺Sy storven in haer sonden,

 

Door haer uytstel seer dwaes.

 

Dus wilt sterven u lusten,

 

En wort met Godt nu een,

 

Soo sal u ziele rusten,

 

Van alles groot en cleen,

 

⁺Aen gheen // dingh op der aerden,

 

En maeckt u herte vast,

 

Oft ghy sult moeten herden

 

Den swaren scheydens last.

 

Roept uyt en wilt af snoeyen

 

⁺Gheneghentheyt des vleys,

 

Soo sal reyn liefde bloeyen,

 

In u na Godes heys,

 

Dees reysnmet daet wilt pleghen,

 

Wilt uyt u selven gaen,

 

Hier aen ist al gheleghen,

 

Een is noodigh ghedaen.

 

Ick ra u als een Vader

 

Spreeckt Godt: Ick roep met vlijt,

 

⁺Comt tot my allegader,

 

Die daer beladen zijt,

 

Subijt // wilt tot my treden,

 

Ick sal u lasten swaer

 

Nemen van uwe leden,

 

En sellifs draghen haer.

 

Sondert u af van ‘t quade,

 

En doet na Godts raet,

 

+ 1 Ioan. 8: 22.

+ 1 Ioan. 2: 15.

+ 2 Pet. 1: 4.

+ Matth. 11: 28.

[p. 69]

 

 

Neemt waer syne ghenade,

 

Tot uwer zielen baet,

 

Versmaet // al ‘s werelts vreughde,

 

Bemint Godt boven al,

 

Treet op den wegh der deughden,

 

Al is hy engh en smal.

 

Ons Princelijcke Heere,

 

Die alle dinck door siet,

 

Die wil u hert regeeren.⁺

 

Wijckt niet, om doot noch leven,

 

Van den levenden Godt,

 

Maer wilt u overgheven,

 

Gheheel in sijn ghebodt.

+ 1 Tessal. 5: 23.