't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
Op de wijse: Venus ick moet u klaghen.
Ga naar margenoot+Wy komen tot u Vader,
Ons noot die roept u aen,
Ons dorst na ‘s levens ader,
Ons onwegh soeckt u baen,
Dat wy recht moghen gaen,
Voor uwe Majesteyt,
Ons ziele mocht bestaen
Al in der eeuwigheyd,
Ga naar margenoot+O mensch, u wensch moet sijn, na mijn,
Ga naar margenoot+Want ick ben ‘t goet, dat goet doen sal,
‘t Is noot, u noot bekent te sijn,
Te voelen uwen val.
Wy voelen ons ghebreken,
Ga naar margenoot+Ons eyghen hout ons vast
O Godt! wilt t’eyghen breken,
Want ‘t is ons ziel een last,
Ghy aldersnootste gast,
Ghy baert al onsen noot,
Ghy hebt ons dick verrast,
Och waert ghy eens ghedoodt!
Ga naar margenoot+V eyghen raet, u eyghen baet,
Ga naar margenoot+V eyghen liefd’, u eyghen wil,
| |
[pagina 55]
| |
V eyghen lust, u onghelaet,Ga naar margenoot+
Die baert al ons gheschil.Ga naar margenoot+
V licht comt ons verlichten,Ga naar margenoot+
V goetheyt ons opweckt,
Ghy comt ons onderrichten,
Wat dat in ons noch steeckt,
O licht al meer door breeckt,Ga naar margenoot+
En toont ons onsen gront,
En in ons siele spreeckt,
Waer door sy wort ghesont.
So hoort na my, ick com u by,
Ick stae en clop vast voor // u door,Ga naar margenoot+
Verblijdt u vry, van ‘t woortjen wy:
Kiest daer geen ander voor.
Ons hert wil ons onbreken,
Nu ghy ons so verlicht,Ga naar margenoot+
Door al dit soet inspreken,Ga naar margenoot+
Door al dit claer ghesicht,Ga naar margenoot+
Dat in ons ziele licht,Ga naar margenoot+
Och wy sijn t’eynden raet,
O Heer al meer ons sticht,
En meer en meer besaet.
Dits mijn begeer, doet na mijn leer,
Mijn leer die is versaeckt, en haetGa naar margenoot+
Als ‘s vleyschs begeer, al doet u seer,
En vreest noch spot noch smaet.
Dit hebben wy vernomen,
Maer by ons is gheen cracht,Ga naar margenoot+
Alsmen daer door sou comen,Ga naar margenoot+
Dat moest zijn door u macht,
O Godt! verhoort ons clacht,
Ons meeningh vry beproeft,
Na u ons ziele wacht,
Na u ist dat sy toeft.
Dat ghy niets bent, dats my bekent,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 56]
| |
Ga naar margenoot+V onmacht en u nietigh niet
Ga naar margenoot+Dat ghy dan kent, u groot ellent,
Dat is door my gheschiet.
Ga naar margenoot+Dees kennis doet ons soecken
En dringht ons voort en voort,
Die soeckt door alle hoecken
V eeuwigh soete woort,
Ga naar margenoot+Wy hebben wat ghehoort,
Een woort spreeckt in ons ziel
Een eeuwigh soet accoort,
Dat ons soo wel gheviel.
Ga naar margenoot+‘t Is al mijn hert, ‘t is al mijn rust,
Te sijn in een ver-eent ghemoet,
Laet al u hert, laet al u lust,
Weer sijn in ‘t hooghste goet.
Wie soud’ dit doch versmaden,
Hoe kan men dit versmaen,
Ga naar margenoot+Daer wy med’ zijn beladen,
Dat wilt ghy ons ontlaen,
En ghy wilt ons ontfaen,
Wat ist dat ons dan let,
V Gheest wil met ons gaen,
Als wy sijn omgheset.
Ga naar margenoot+Ghy zijt mijn Bruyt // u hert ontsluyt,
Ontfanght u Heer, u Bruydegom,
Mijn lieve spruyt // gaet uyt, get uyt,
Ick heet u willecom.
Ga naar margenoot+Wy moeten schier verdwynen,
Ga naar margenoot+Wy sijn van liefde kranck,
Wat Zon comt ons beschynen?
Waer is nu lof en danck?
Waer is nu ‘t soet geclanck?
Ons hert is ons versmelt,
O ziel singht vreughden sanck,
Van t’aldersoetste ghewelt.
| |
[pagina 57]
| |
Mijn Bruyt nu geef ic u mijn trou
Dat is mijn Gheest tot onderpant,Ga naar margenoot+
Sy wel mijn vreugt als ooc mijn rou,
Neemt dit van mijnder hant.
Al wat ghy ons wilt gheven,Ga naar margenoot+
Al wat ghy ons opsent,
Behoet ons maer voor sneven,Ga naar margenoot+
Blijft ons altijdt ontrent,
Als ghy ons waghen ment,
Wy waghent wat ghy doet,
Als ghy ons leven bent,
Soo ist ons alles goet.
Ghedenckt altijdt // waer dat ghy zijt,Ga naar margenoot+
Ghy kont niet doen // noch u behoen,
Die u dan vrijt // altijdt belijt,
Want ick ben al u doen.
V vleesch is al ons levenGa naar margenoot+
Dat is in als ghedult,
V bloed uyt liefd’ ghegheven,
Vergheeft ons alle schult,
Wy hebben liefd’ ghehult
Voor Coningh, Vorst, en Heer,
Als ghy ten vollen vult,
Wy scheyden nimmermeer.
Ben ick u Heer // breyt uyt mijn eer,Ga naar margenoot+
Verclaert my dan in al u daet,
Hoe langhs hoe meer, dat’s mijn begheer,
Op myne weghen gaet.
Siet wy zijn nu u maeghden,Ga naar margenoot+
Door ‘t suyver reyn verbont,
‘t Reyn hert u lam behaeghden,
Dit tuyght u reyne mont,
Maeckt ghy ons ziel dan cont
| |
[pagina 58]
| |
V raet, u daet u staet,
Wy volghen t’aller stont,
Waer ‘t Lam al henen gaet.
Ga naar margenoot+Ick schrijf op u een nieuwe naem,
Een naem van niemant niet genoemt,
Die dien niet voelt is onbequaem,
Hoe veel men daer af roemt.
Hoe kan men u vol loven?
Ga naar margenoot+Ghy gheeft voor schadu schat,
O Hemels Heer! hier boven,
Leyt ons door uwen pad,
In d’alderschoonste stad,
In ‘t nieuw Ierusalem,
O God! vult oock ons vat,
En weest ghy onse stem.
Ga naar margenoot+Wie my aenhanght // en my ontfanght,
Die wort met my een eenigh geest,
Ga naar margenoot+Wie dit ghevoelt // en dit erlanght,
Die smaeckt meerals hy leeft.
O Prins en Heer der Heeren!
O wonderlijcke Godt!
O wonder laegh verneeren!
O liefd’ en lief ghebot!
O al ons deel en lot!
O boven wonder een!
Voor al de werelt sot,
Maer voor ons anders gheen.
Ga naar margenoot+Blijft ghy in my, ick blijf in u,
So is ons blijdschap ons gheneught,
Hier voor is al de werelt schu,
Maer voor ons eeuwigh vreught.
|
|