't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
Op de wijse: Het daghet uyt den oosten, &c.Met tranen moetmen claghen,Ga naar margenoot+
Met droefheyt en misbaer,
Dat meest de menschen jaghen,
Haer meeste schade naer.
‘t Is niet om uyt te spreken,
Wat scha de ziele naeckt,
Wou ‘t harde hert eens breken,Ga naar margenoot+
Daer God soo seer nae haeckt.
‘t Is Christus meeste lijden,
En ‘t druckt sijn leden meest,Ga naar margenoot+
Dat meest de menschen strijden,
Al teghen Godes Gheest.
Sijn liefd’ die doet hem weenen,
Siet eens sijn bloedigh sweet,Ga naar margenoot+
Dees herten zijn als steenen,Ga naar margenoot+
Die dit noch voelt noch weet.
Hoe vierigh Godt ons minde,Ga naar margenoot+
Dat blijckt tot deser stont,
Och die dit recht versinde,
Sijn ziel waer haest ghesont.
Gods liefd’ breeckt uyt sijn herte,
Dat is door synen Soon,
Sijn liefd’ is al sijn smerte,
Aen ‘t cruys hanght lied’ ten toon.
Aen ‘t cruys, seer hoogh verheven,
Op dat men ‘t wel sou sien.
Wilt hem nu weer aencleven,Ga naar margenoot+
Wt liefd’ u dienst aenbien.
Dat sal sijn pijn versoeten,
| |
[pagina 46]
| |
En dit’s u medecijn,
Ga naar margenoot+Met sterven moet ghy ‘t boeten,
Sal hy u leven sijn.
Daer is gheen ander leven,
Al ‘t ander is een doot,
Door ‘t doodigh leven gheven
Comt ghy in ‘s levens schoot.
Dit sterven is ‘t versaken,
Ga naar margenoot+’t Ontseggen d’eygen wil,
En na Godts wil te haken,
Want dit’s alleen ‘t verschil.
Ga naar margenoot+Wilt u dan inwaerts keeren,
Ga naar margenoot+Met hert, sin en ghemoet,
Ga naar margenoot+Daer sal sijn Geest u leeren
Ga naar margenoot+Wat ovortaen wesen moet.
Ga naar margenoot+Ghy moet u onderwinden,
Ga naar margenoot+Te sien d’inwendigheyt,
Dan sult ghy ondervinden
V groot ellendigheyt.
Ga naar margenoot+Dat sal dan suchten baren,
En weenen dagh en nacht,
Dus comt men tot beswaren,
Daer Godt nae heeft ghewacht.
Ga naar margenoot+Hier ist nu tijt te buygen,
Met een ghebroken hert,
V voedsel moet ghy suyghen
Wt tranen, vol van smert.
Dan soeckt men Godes gracy,
Den last is al te swaer,
Dan roept de ziel, eylacy!
Of ick ontladen waer.
Ga naar margenoot+Gods cracht comt hem omschynen,
Hier toont hem Christus ‘t licht,
Hier moet hy schier verdwynen,
Door ‘t sien van dit ghesicht.
| |
[pagina 47]
| |
Hier wort den Zoon gheboren,
Wt dese vruchtbaer aert,
Och wilt hem niet versmoren,
‘t Is al te grooten waert,
Maer let wel op sijn woorden,
Hoe lieflijck hy u leert,
‘t Swaerst dat men van hem hoorden,
Dat’s nu met min verkeert.
So wil ick u ontladenGa naar margenoot+
Van al u sonden last,
En ick wil u versaden
Van ‘t gheen daer ghy nae vast.
Ghy moet met lyden stryden,Ga naar margenoot+
Want hier is d’enghe poort,
Nae strijdt sult ghy verblyden,
Dus gaet maer spoedigh voort.
V rust die is voor handen,
Die leyt op u en wacht,
Och breeckt door d’aertsche banden,
En bidt aen Godt om cracht.Ga naar margenoot+
Hy sal u cracht verleenen,
Als ghy u onmacht kent,
Wie hem meest gaet vercleenen,
Hy meest sijn gracy sent.
In ‘t laeghste leyt u ruste,
Godts Geest die vloeyt daer heen,
Als Godt is al u luste,Ga naar margenoot+
Soo zijt ghy twee maer een.
O aldersoetste leven!
O aldersoetste lust!
Waer lust is wech ghedreven,Ga naar margenoot+
Daer leyt nu God sijn rust.
De slangh is hier verdwenen,
‘s Vleys-lust is hier ghedoot,
Het oud is nu al henen,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 48]
| |
‘t Nieu isser in ghepoot.
Ga naar margenoot+Hier springt de nieuw fonteyne,
Hier vloeyt den nieuwen wijn,
Hier smaecktmen Godt alleyne,
Al ‘t oud’ is ziels fenijn.
Ga naar margenoot+Hier groeyt den boom des levens,
In ‘t nieuwe Paradijs,
En Godt schenckt daer benevens
Sijns levens soete spijs.
Ga naar margenoot+Van vreughde moetmen springhen,
Van vreughde weenen mee,
Van vreughde moetmen singhen,
Want God beweeght de stee.
Ga naar margenoot+Van vreughde wort men droncken,
Het dringht door al de lee,
En ‘t dropjen wort versoncken,
In d’aldergrootste zee.
Men wort so gantsch verslonden,
In dese vreughden gloet,
Ga naar margenoot+Gheen tongh en can ‘t verconden,
‘t Is ‘t aldersoetste soet.
O mensch dit moet ghy derven,
Ga naar margenoot+En erven teghendeel,
So ghy niet al gaet sterven,
Gheen deel, maer al geheel.
Ey lieve kent u waerde,
Ga naar margenoot+De waerde van u ziel,
Want al de heele aerde
Gheen waerde daer by hiel.
Kan u ‘s vleeschs lust bekoren,
En maer een hant vol vreught,
Waerom laet ghy verloren
Een vreught vol van gheneught?
Hebt ghy wel eens te deghen
Op ‘s werelts doen ghelet?
| |
[pagina 49]
| |
Hoe meer en meer verleghen,Ga naar margenoot+
Hoe meer en meer verlet.
Wat is doch ‘s werelts wesen?Ga naar margenoot+
Wat wint hy die dit wint?
Wint sal sijn rijckdom wesen,
Want al sijn winst is wint.
O menschen! laet u raden,
Godt bidt u als een vrient,Ga naar margenoot+
Waerom wilt ghy versmaden
Dat u soo noodigh dient?
Ons Heer doet ons verconden,Ga naar margenoot+
Dees wonderlijcke Feest,
Soo ghy dit wilt doorgronden,
So leeft hier nae den Gheest.
|
|