Geestelijcke harmonie
(1637)–Anoniem Geestelijcke harmonie– Auteursrechtvrijvan veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht
Op de wyse: Alsoo ’t begint.Al die in Sion sijt,
Verblijdt u al gelijcke:
Schoon is den tijdt,
Die ter fonteyne gaet:
Met soet’ en schoon musijcke
Pryst Godt in hemelrijcke,
Seer wijt ontdaen,
Naer Ioannes vermaen:
Daer wert ontfaen
Een peyselijck accoort,
Troost en consolatie,
Eewich tot aller spatie:
Twist noch discoort
En wort daer niet gehoort. Twist, &c.
Hoe lustich macht daer sijn,
Men hoort daer niemant klagen,
Druck noch gepijn
| |
[pagina 156]
| |
Men daer niemant aen-doet:
Die voor Godt ’t leven wagen
Voor een versmaetheyt dragen
Een stole soet
Gewasschen in’t Lams bloet:
Noyt reynder vloet:
Noch stroom soo precieus,
Als uyt sijne wonden spruyt:
Ick derf u wel oorkonden uyt,
Seer couragieus,
Wt liefden amoureus. Seer, &c.
Daer is toch allen lust,
Niemant mach daer yet grieven:
Want twist daer sust
En t’isser seer playsant:
Niet sal daer misrieven.
’T sijn al t’Lammekens lieven,
Seer triomphant,
Neemt hyse byder handt,
Neffens den kant
Die ter fonteyne sidt:
Daer hy (wel mijn vermanen vaet)
Haer aenschijn vande tranen dwaet,
Suyver en wit
Maeckt hy haer alle lidt. Suyver, &c.
Wel hem die is genoot
In die Bruyloft vol eeren:
Want, door ’s Lams doot,
Is daer volmaeckte vreucht:
Die Heylighe des Heeren,
Sonder vrees’ van te keeren,
Elck in sijn jeucht
Is daer seer hooch verheucht:
Perfecte deucht
| |
[pagina 157]
| |
Regneert daer dach en nacht:
Om dat wy t’allen tijden bloot
Hem loven souden kleyn en groot:
Want uyt sijn kracht
Spruyt alle eer en macht. Want, &c.
Die poorten vander stadt
Sijn van fijnen Crijstale:
Dierbare schadt
En wordt daer niet ghespaert:
In die Hemelsche Sale
Gebreeckt gheen licht te male:
Want onbeswaert
’s Lams aenschijn elck verklaert:
Van soeten aert
Loopt daer die Vloet seer reyn,
Waer uyt die bloemkens spruyten koen,
Met blaeders van virtuyten groen,
Dat sijn certeyn
Godts Heyligen gemeyn. Dat, &c.
|
|