Geestelijcke harmonie
(1637)–Anoniem Geestelijcke harmonie–
Auteursrechtvrijvan veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht
Op de bekende Stem:Verdwaelde Koninginne!
Die Christo waert verlooft,
Wie heeft u vande zinnen,
Dus jammerlijck berooft?
Dat ghy verlaet // door valsche preat
De Princelijcke wooningh,
En voor een pol // zoo iel, soo hol,
Versaeckt uw’ God, uw’ Koning.
Versaeckt segg’ick met reden
(De liefde maeckt my vry)
Ter wijl ‘k u sie besteden
Aen vleisch, en kettery,
Uw’ ziel, uw’ sin // die Christus min
| |
[pagina 148]
| |
Had aen sijn Kerckbevolen.
Ellendig wigt! waerom voor ’t licht,
Gesocht zoo donck’re holen.
’t Beliefde God te stichten
Zijn Tempel op een berg;
Die met haer glans doen swichten
Zou t’ongelovig swerg.
End’ als een roots // al wat haer stoots
Van golven en van baren
Quam tasten aen // zou wederstaen,
Iae met haer stand vervaren.
Een rootse die verduiren
Zou, mits haer vaste stel
De poorten en de muiren
Van d’opgeblase hel.
Ziet sulcken slot // was u van God
Gebout, om in te leven:
En ghy Marot // hebt tot een schot
Van swijnen u begeven.
Daer niet en is te eeten,
Wel tot verdiende straf,
Om dat ghy u vergeten
Dus hebt, als draf en kaf.
Die u bedriegt // verwayt, vervliegt,
En voor een ydel teken
Van’t Hemels-brood // so soet, soo groot,
Laet jammerlijck versteken.
Dit zeyd den Heer der Heeren,
Vw’ Bruygom Godes zoon:
Als ick u had ter eeren
Gehuw’lijck aen mijn kroon:
Hebt gh’onbedacht // mijn echt veracht,
En deur uw’ ketterijen,
Mijn reyne bed // ontrou besmet,
| |
[pagina 149]
| |
Met snode hoererijen.
Maer wildy nae de lessen
Weer leven van mijn wet;
Zoo zuldy mijn Princesse,
Zoo zuldy van mijn bed
Met peys en vree // weer deylen mee:
Met my in alles t’samen.
Tot dat uw geest // eens kom ter feest
Des eewigs levens. Amen.
Verdwaeld dan toch niet verder,
Verdwaelde Koningin!
Maer keerd weer tot den herder,
Die u met heeter min
Als voor uw’ val //ontfangen sal,
’t Is aen de minne streken
Van’t schaepjen dat // van ’t rechte pad
Verdwaelt was, wel gebleken.
|
|