Geestelijcke harmonie
(1637)–Anoniem Geestelijcke harmonie–
Auteursrechtvrijvan veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht
Op die wijse: Fortune helas pourquoy.Laet ons met lof en sanghen
Verblijden onsen geest,
Ende inwendich aenhangen
Gods lieve Moeder eerst:
Sy is der Maechden keest,
End’ in al ons misval
Naest Godt helpt sy ons meest
In dit traenvloedich dal. Sy is, &c.
Door het Serpent vol listen,
Met zijnen bosen raet,
Ons Ouders, die eerst misten,
Wrochten d’erf-sonde quaet:
Maer door het Hemels saet
Van dese Moeder fijn,
Den Hemel open staet,
Vry van t’Serpents fenijn.
Tot Abraham verduldich
Wiert geseyt, niet en sucht
V saet wert menichfuldich
Als sterren inde lucht:
Dit gheschiet door de vrucht
Deser Maeght wijs gesint,
Want t’geloof onbeducht
Maeckt elck Abrahams kint. Dit, &c.
Abigail met reden
Door een minsaem present
Stelde David te vreden,
| |
[pagina 113]
| |
Haer huys bleef ongeschent:
Soo dese Maget fent
Door haren Soone soet
Heeft Godts thoorn afgewent,
Hy is ons vader goet. Soo dese, &c.
Door Esthers seer goet spreken
Wert sÇoninghss will’ ontseert,
Haer volck is troost gebleken
Aman die wert onteert:
Soo sijn wy nu vermeert
Door Maria vernaemt,
Godt is tot ons gekeert,
Den vyant blijft beschaemt. Soo zijn, &c.
Oock Iudith by gelijcken
Sloech ’t hooft des Heydens Vorst
Sijn heyr dat moeste wijcken,
Bethuly wert verlost.
Maer door dees Magets borst
Is vromer feyt ghewrocht,
’t Heeft Satan t’hooft ghekost,
De doot is t’onderbrocht. Maer, &c.
Sy is t’vlies Gedeoms,
Diet geestelijck aenschout,
Den Tempel Salomonis,
Verciert met louter gout:
Want Godt heeftse bedout
Met gratien voorwaer,
En sijn woonste gebout
In haer lichaem eerbaer. Want Godt, &c.
Soo den Enghel gesonden
Godts wil heur heeft gewaecht,
Sy seyd’ in korte stonden,
Al w as sy dies versaecht,
Siet hier s’Heeren dienstmaecht,
| |
[pagina 114]
| |
My geschie naer u woort:
D’antwoord’ heeft Godt behaecht,
Sy ontfinck rechte voort. Siet, &c.
A;s een Eenhoorne reene
Gejaecht door liefde groot,
Soo wert Godts Soon alleene,
Gevanghen inden schoot
Van dese Maeght minjoot,
Soo voortijts was voorseyt:
Wy haddens alle noot
Tot onser salicheyt. Van dese, &c.
Ghelijck de doorn’ int wilde
Die Moyses sach int vier,
Den brant hem niet en schilde,
Maer bleef groen ende fier:
Soo bleef die Maegt alhier,
En wert Moeder bedacht,
Door Goddelijck bestier,
Buyten natueren kracht. Soo blijft, &c.
Peyst hoe haer hert vermeyde,
Als sy ’t kindeken sach,
Als syt in doecxkens leyde,
Alst heur gaf eenen lach:
D’Enghels deden gewach,
En d’herderkens by dien
Het kint dat al vermach
Aenbaden op haer knien. D’Enghels, &c.
O suyver Maegt en Vrouwe,
O weerde Davidts ranck,
O rooss’, o schoon kerssouwe,
O Hemelschen inganc k
O hoop’ in ons verlanck,
O morgen sterre claer,
| |
[pagina 117]
| |
Die wy sonder bedranck,
Nu betoonen met plaeysier,
Tot u Maroa goedertier. Want u lof, &c.
|
|