Geestelijcke harmonie

van veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht

XLV.

Bereyt u huys terstont,
Niet langh’ en meuchdy leven:
Al sijdy nu ghesont,
Schoonheyt sal u begeven:
Al zijdy schoon oft rijck,
Ten mach niet langhe dueren:
Hy staet seer wanckelijck
Die rust op creatueren.

Alst Godt den Heer belieft

Moeten wy van hier scheyden,
Al ist u ongerieft,
Men sal naer u niet beyden:
Want ghy sult bitterlijck
De doodt moeten besueren.      Hy staet, &c.

’t Sy edel oft vileyn,

Hoe meuchdy u verblijden?
Ghy moet toch (‘tis certeyn)

[p. 60]

 

Nu oft hier namaels lijden:

 

(Wy en sijn niet dan slijck)

 

Het sal also gebueren.      Hy staet, &c.

 

V bidd’ ick reyne maecht,

 

Godts Moeder uytverkoren:

 

Dat ghy van my verjaecht

 

Des vyants quaet bekoren:

 

En weest my trostelijck

 

In mijner laetster uren.      Hy staet, &c.