Geestelijcke harmonie

van veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht

XXXV.

Een kindeken is ons geboren,
In Bethlehem,
Dat hadde Herodes thoren,
Dat scheen aen hem.

Drie Koningen uytvercoren,

Quamen te Ierusalem,
Sy vraechden waer is geboren,
Den Koning der Ioden,
Wy sagen in Orienten die sterne fijn,
En komen aen te beden, dat soete kindekijn.      Een kindeken is ons geboren,

[p. 44]

 

Doe Herodes dat vernam

 

Dat het kindt geboren waer,

 

Hy wert toornich ende gram

 

Met sijner gantschen schaer,

 

Vermemden hy sou verliesen

 

Dat rijcker fijn,

 

Daerom bracht hy te vernielen

 

Dat kleine kindeken.      Een kindeken is ons geboren, &c.

 

Hy vraechde met listigheden,

 

Waer dat kindt geboren was,

 

Te Bethlehem in die steden,

 

Soo was datmen daer las,

 

Daer is der Heer geboren,

 

Wtvercoren,

 

Die ons al door fijn lijden,

 

Sal verblijden.      Een kindeken, &c.

 

Herodes sprack tot die wijsen,

 

Gaet heen en soeckt dat kint,

 

Met also groote vlijten,

 

Al tot dat gy dat vint,

 

Want boven der Koningen macht

 

Soo is hy fijn,

 

Men segt hy sal besitten

 

Dat rijcke mijn.      Een kindeken, &c.

 

Als gy dat kint hebt vonden,

 

Soo keert weder tot my

 

In also korten stonden,

 

En seght my waer dat sy

 

Ick soud soo gern aenbeden

 

Dat kleine kindeken,

 

Het heeft soo seer doorsneden,

 

Dat herte mijn.      Een kindeken, &c.

 

Maer als die Koningen quamen,

[p. 45]

 

Buyten Ierusalem,

 

Met vreugden sy vernamen,

 

De sterne staen voor hen,

 

Soo lang tot dat sy vonden,

 

Dat soete kindekijn,

 

In kleyne doecxkens gewonden,

 

By der Moeder fijn.      Een kindeken, &c.

 

Die Koningen aenbaden

 

Dat kindeken niet seer out,

 

Sy offerden wel beraden,

 

Myrthe, Wieroock ende Gout,

 

Die gaven heeft ontfangen,

 

Die Ionckfrou fijn,

 

Sy aenbaden met verlangen,

 

Dat wonder kindekijn.      Een kindeken, &c.

 

Des snachts als sy slapen wouden,

 

Quam d’Engel Gods tot hen,

 

Dat sy niet keeren en souden,

 

Al door Ierusalem,

 

Door eenen anderen weghe,

 

Sijn sy gekeert,

 

Tot in haer plaetse ter deghe,

 

Alsmen ons leert.      Een kindeken, &c.

 

Wy bidden nu en singen,

 

Dit kint Iesus genandt,

 

Dat hy ons al wil brengen,

 

In sijn schoon vaderlandt,

 

Daer hem die Engelen eeren,

 

Tot aller tijdt,

 

Dat gunne ons God der Heere,

 

Gebenedijt.      Een kindeken, &c.