Geestelijcke harmonie
(1637)–Anoniem Geestelijcke harmonie–
Auteursrechtvrijvan veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht
[pagina 7]
| |
Wan kompt die ons verlost een Heer,
Hoe lang leyt hy verborgen.
O Heere Godt siet aen die noot,
Verscheurt des hemels ringen.
Wilt senden af dijn eewich Woort,
En laet hem her afdringen,
Den troost van allen dingen.
Godt Vader hoorde dese klacht
Doet sich niet meer besinnen,
Sende den Engel in sijn kracht,
Beval hem dese dingen.
Gaet heen tot eener reyner Maegt,
Die my doet wel gevallen.
Sy is met duegden wel bedaegt,
En lieft my boven allen,
Groet haer met eeren schallen.
Hier worden seer haest vernomen,
Dat tot die Maghet teere,
Sint Gabriel is gecomen,
En groeten haer met eere.
Hy sprack o Maeghet vol graey,
Ghy sijt seer hooch verheven,
Al boven der Vrouwen staey,
Gy sult des werelts leven,
Door u geboorte geven.
Die Maeghet begon te schromen,
En schrickten in haeren moet,
Sy gedacht hoe sal die komen
Hoedanich is dese goet?
Sy sprack seer ootmoedelicke,
Hoe soude dit kommen by,
Ick en kende sekerlicke,
Noyt man, dus verwondert my,
Dat ick sal sijn een moeder bly.
| |
[pagina 8]
| |
Den Engel sprack weder tot haer
O ghy weerde Maget schoon,
Gy sult sonder eenich gevaer,
Gebaren Godts eenich soon,
Wonderlick sult gy ontfangen,
En Moeder sijn gewis,
Nae wien is seer groot verlangen,
En blijven een Maget fris,
Dat boven al wonder is.
Godt der heylig Geest van boven,
Sal u omschijnen schoon,
Sijn graey sal u bedouwen,
En dat wonder in u doen.
Want alle woort is doch machtich,
By God dien gy hebt behaegt,
Werckende alle ding krachtig
Die’t al in sijner handt draegt
Sprack der Engel tot der Maegt.
Die Maghet ginck haer verneren,
En maeckten dit vast accoort:
Siet die dienstmaegt des Heeren,
My geschiede na u woort.
Daer worden die maghet bevrucht,
Ontfinck een kindeken soet,
Gebaerden sonder hertzen sucht,
Ons allen dat hoogste goet,
Want God sach aen haer ootmoet.
Dit is die Maghet met eeren,
En moeder der suyverheyt.
Die ons brocht den Heer der Heeren,
Tot ons aller saligheyt.
Wy t’samen met hertzen reyne,
Loven dit maeghdeken fijn,
Wt Christine groot en cleyne,
| |
[pagina 9]
| |
Want haer soete kindekijn,
Verlost ons wt aller pijn.
|
|