Gard Sivik. Jaargang 6

[p. 1]

[Nummer 25]

hans verhagen | het nieuwe zeeland¹

cinerama aan den lijve

in 1 oogopslag 2 jaar te dichtbij om waar te zijn, ik

(1 oogopslag geleden nog een mooi maar antiek 16 mm-
beeld, een Atlantische spiegel,
waarin elke oogopslag een fotogenieke herinnering: Zeeland

- praten & inslapen onder gedachten dronken van duinwater,
een zeewering in meisjesruggen
van verschoten vlas; allerlei lichtzinnigheden -

na het binnenhuids feest naar de wet der ontbinding: Het
nieuwe Zeeland, zonder religie,
Cinerama aan den lijve, ontrolt zich), ik

konstrueer 1 oog vanbuiten & 1 oog vanbinnen & een ijzeren
long i.p.v. de gebruikelijke jukebox.
De doorsnede = Poëzie. = De doorsnede v.e. Sluizencomplex.

= Zeewaardige poëzie. (Zie voor resterende poëzie de poëzie).

1 voor Hans Sleutelaar & Cornelis Bastiaan Vaandrager

[p. 2]

een onbemande dichter I

Ik

in mijn dode 1tje, maar op een voltage voor 3.
Het brein
een crematorium voor mijn besmette bemanning

Kijk

duikboten - zonder herinnering - minutieus becijferd.
Duikboten òm duikboten,
boordevol formules & roosters van leven

En luister

de fabriekshal, waar de afd. Staalbewerking
concerteert.
U staat bewonderend stil. Ik leef verder -

Buiten mezelf.

[p. 3]

Zeeuwse reportage

Zeeuwse reportage: Aktueel is de branding,
en natuurlijk het bazalt,
en geen teken van leven geeft de passerende voetstap.

Het zand heeft veel mensenkennis opgedaan,
en 30.000 jaar herinneringen vastgelegd:
geen lamp die deze wiskunde wil lezen.

Ornithologisch of lyrisch klapwiekt de mens voorbij,
schijngestalte v.d. maan uit zijn agenda;
hem gaat geen licht op.

innerlijke regie

Pernis slaapt, maar zijn geweten is wakker,
kracht & vreugde delvend uit zijn ondoorgrondelijke
spoelbakken. Cf. Uw bloedeigen dynamo.

Cf. De Zeeuwse eilanden. Hoge voltvelden door 1001
amoureus getinte kabelleiding. Het wingewest
van strenge vorst en onderdanige legenden.

Cf. Het (on-)menselijk lichaam. Het hart,
levensgeest met voorwielaandrijving
tornt op voorgoed verlaten religieuze stranden.

3x dezelfde innerlijke, blinde, niets ontziende regie.

[p. 4]

Walcheren

sociologisch & erotisch

Het is een koud huis zonder kindje. Maar de antenne
vangt warmte uit alle windstreken op:
interlokale liefde.
Tractoren aller landen zetten zich symfonisch
in beweging.

Mijn lichaam opent zich en spreekt: Televisie
voor vrouwen. Miljoenen
vruchtbare woordjes sneeuwen over hen heen.
Evenzovele
tractoren komen tot stilstand op het eiland.

Buiten in de duinen, waar mijn jeugd bevriest, ver-
liest mijn liefde de liefde; liefste,
alles is weer even eeuwig als altijd;
ook je telefoontje heeft me te
laat bereikt.

[p. 5]

De Nieuwe Rotterdammer

lijkend op H.S.

Wat maakt dit gezicht zo beschaafd?

Kontakt met ingenieurs?
A Scientific Dental Cream? Heinz' Sandwichspread?
De Nieuwe Rotterdamse Courant?

Dat maakt dit gezicht zo beschaafd.

Romantische verlangens?: Tonic,
een chemisch gereinigde geest -
geen tumor zonder ventilator.

(Dat maakt dit gedicht zo beschaafd).

Een roestvrij voorwerp, uitgebeiteld,
bijgevijld,
liefdevol geforceerd.

Het verlengstuk v.e. antenne.

[p. 6]

1, 2 & 3

1.

De moderne mens: Eindelijk een Godje
dat ik kan becijferen
Zijn eenzaamheid mijn kassucces.

Zie de affiches op het politiebureau.

2.

 

Steeds meer mensen zonder koolhydraten:

 

Wit op wit op wit.

 

Geld & sherry compenseren u.

 

 

 

Niemand behoeft zich gelukkig te schamen.

3.

 

Wij zijn zo gelukkig als 5 cent; geluk

 

doorstroomt ons als een leucemie. -

 

Alle alcoholica ten spijt in een koud lichaam.

 

 

 

De medische oplossing is eenvoudig en zakelijk.

134

Wat vindt men in de operatiekamer?
Bomscherven uit 134 harten.
(: Echokamer v.d. Tweede Wereldoorlog).

Wat treft men aan in het gedicht?
Bomscherven uit 134 harten.
(: Wereldoorlog III werpt zijn schaduw).

Poëzie als een voorspellende echo.

[p. 7]

een onbemande dichter II

Centraal verwarmd. Communisme maakt mij zwanger
van eendracht, vol
perspectief als een vuist, een nieuw détail,

een tablet Benzedrine. Alsmaar motorischer
herkauw ik mezelf;
muurvast in de mij omringende architektuur

leef ik verder, normaal-menselijk, of hóger
opgevoerd dankzij
de Prov. Zwse. Elctr. Mij. Dit alles:

in mijn dode 1tje, maar op een voltage voor 3, in deze
mij volslagen vreemde
wereldvreemde wereld.

het skelet v.d. zee

Dock & Shipyards. Engine Works. Het skelet v.d. zee.

& drijft niet de maan
als een Philips hoogtezon
boven mijn zwaartekracht?

Ontmaskert niet mijn eigen schijn?

De misdaad van mijn groei?
& groeide ik niet met de wetten
v.d. innerlijke mens?

Alle elektronica ten spijt? (In een koud huis?)

Materiaal, waar niemand
weg mee weet.
De vertrekken v.d. hartslag staan nog leeg.