Gard Sivik. Jaargang 5
(1960-1961)– [tijdschrift] Gard Sivik– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 32]
| |
bert schierbeek | geen engelsGa naar eind*zo vermoordde ik haar dus zei de man
ik was in engeland en ik sprak geen engels
er stak een hard mes op in mijn kop en ik dacht aan mijn vrouw
die woont ver over zee en is zwanger
en het mes stak heviger en hoger in mijn kop op en pijnlijker
zoals een riet de lucht klieft met een fel smal blad
en zij lag onder me en ik sprak geen engels
ik hoorde alleen het gefluit van mijn adem
de hare hoorde ik niet maar zij ademde wel
zij bewoog en het mes ging hoger en dieper
een mes van onderen en een mes van boven
en ik wist niet en ik sprak geen engels
een zwart gordijn met sterren dacht ik verdeelt mijn kop
ik zie één over zee en één hier
en deze hier beweegt en haar lichaam kreunt zonder een woord
ik spreek geen engels
haar stem hoorde ik dus niet
het was roepen en schreeuwen en de aanduiding van haar ogen
twee sterren
een teken
ik verstond haar niet
ik lag alleen op haar lichaam en de kramp daarin
die om het mes vroeg
één mes onder en één mes boven
beide messen heb ik gebruikt, zegt mijn tolk
want ik spreek geen engels
en hij zegt niet dat ik gelezen heb wat ik niet verstond
en dat ik de vraag beantwoord heb
en nu sta ik hier en is mijn vrouw zwanger
en wat zij zal zeggen daarop kan ik niet antwoorden
en ik spreek toch haar taal
haar vragen kon ik nooit beantwoorden
en ik sprak toch haar taal
hier heb ik een tolk die ik niet nodig heb
en daar had ik er geen omdat wij dezelfde taal spraken
en ik zeg ik begrijp niet dat dat zo was
en dat was misschien de pijn in mijn hoofd
het gordijn dat mij verduisterde de hand die het deed
want de hand wist maar ik niet
zij was de tolk van mijn hand en ze zei niets toen het kwam
van onderen niet en van boven niet
ik las haar en heb haar vragen vertaald
dwz de hand deed
ik sprak geen engels
ik zag een gordijn met sterren zoals altijd
ik ben stuurman en gewend in de nacht de hemel te lezen
mijn tolk zegt niet dat ik de hemel las
maar ik weet zo zeggen de boeren
waar de distel sterft
daar ontstaat een bron
en zo heb ik haar gedood
| |
[pagina 33]
| |
en kan ik geen vraag meer beantwoorden
want ik spreek geen engels
mijn tolk praat en vertaalt niet wat hij zegt
zo min als ik
ik zie de bron
|
|