Gard Sivik. Jaargang 5

[p. 2]

simon vinkenoog / wie ik ben (fragmenten)

[I]

Vóór ik hier ademhaal
een papieren long die ritselt
onder zwart grafiet -

voor ik de vorm van letters kies,
een ondoordachte vorm
die ik mijn denken geef,

was ik hier niet.

Ik koos niet,
adem had ik niet
en geen deel had ik van leven.

Geen woorden om lippen te bewegen,
geen mond om te beroeren,
de mijne was ik niet.

Hier of elders was ik niet.

[II]

Land in zicht.
grond, bodem, aarde.
synoniemen
van een nooit ervaren ogenblik:

ik in zicht,
uiteengevallen
en teruggevonden.

Ik oorlog.. vrede.. het eeuwig rusten
van wapenen.. die ze heb opgenomen
en nergens of ergens verschil:
pauspius is dood immers
en albert (‘vater unserer schwarzen’) schweitzer
leeft nog ja
als ik. land in zicht

[p. 3]

[III]

Zwart duister donker
in een dichte mist.
ik heb kunnen lezen
want licht was er niet,
ik was een aktuele kunstrubriek
een voorschot op een voorproef
een vlinder in een vuurproef

en ik in het duister, in het donker,
op de tast nog - heb ik liefgehad

Water had ik maar ik dronk niet
Leven was er maar ik zag niet
Dood
maar ik wist
Niet.

[IV]

Ongenode gasten mag ik wegsturen
ongevraagde boeken hoef ik niet te lezen
ik hoef mijn naam niet te zeggen
ik hoef niet te weten wie ik ben,
dachten wij.

Wij dachten zoveel:
dat je met ogen dicht kon lopen
dat je de dood bijv. kon ómkopen
dat liefde nám en niets gaf
dat ik smaakte naar méer

Maar éen was genoeg
en de ogen sloeg men-ik-mij open
en pijnen leed ik bij het leven
en weten doe ik nog niet
(wie ik ben)

[V]

Het is zo vreemd: ik dacht je te kennen,
de kleren die je droeg
je woorden en snelle gebaren

maar nu ik naderkom
en iedere porie gaat leven
en je huid ook zó beweegt
en je huid óok zo beweegt

[p. 4]

[VI]

(een vlug reptiel
een kalm gewas onder zoogdieren)
weet ik ook dit niet meer,

en zo is het goed, after all,
want straks zijn wij
ook aan elkaar gelijk
en jij schuwt mij niet meer
en ik ben niet meer bang voor jou,
simon

[VII]

Luister en kijk naar vrije nieuwsberichten
op radioactieve vleugelen van gezang
ik koos niet, zei ik, koos niet lief
aap mij niet en noot mij niet mies
ik spreek zei ik geen woord te veel
een greep, zei ik, op letters
ik wist dacht ik, van woorden
alles
maar dan ook: niets
nu lig ik zwakker wakker
straks weet ik ook mijn adem zwakker
en het potlood korter
en mijn hand in vingers uiteengevallen

[VIII]

En ook vingers kunnen leven apart
maar niet in mijn hand
en mijn woorden mogen leven
maar ík niet
ik kies niet
zend niet uit
ik blijf éen golflengte achter

een verre mexikaanse hond is de dood
en onbereikbaar (voor wie ik ben)