Gard Sivik. Jaargang 3

[p. 11]

een jong meisje droomt
mischa de vreede

[I]

lelijk en laag
het landschap.
elk moment een ontploffing
hier of daar.
ze hebben me
in een oorlog gestopt:
ik krijg hoe langer hoe hongerder.

(naakt
mijn kleren zijn weg
minnaars blijken borelingskes
en niemand die me groet.)

Een zwarte slang met een baard
bijt in mijn buik.
Moeder, mijn borsten!

[p. 12]

[II]

het geluk wordt langzaam uitgevierd.
ongeleefd dood gaan de dagen.
de nachten nog erger
de nachten.
als ik huilen kon
god hoeveel tranen
hoe is het mogelijk
in zo korte tijd
geen deel van leven
meer voor mij.

ik ben twintig jaar:
alles is pas begonnen.
in de spiegel gezien
lijken mijn handen wel
die van een kind,
een meisje of zo.

[III]

woord voor woord
legden wij
een lange een luie
onliefde af.

niets rest ons
dan een vreselijk feest
in het lichaam gevouwen.

en te weten:

wie naar de sterren reikt
brandt zijn handen,
wie met het water speelt
weekt zijn huid.