Gard Sivik. Jaargang 3

[p. 3]

het midden van het lichaam

In het midden van het lichaam staat het leven stil;
daar beweegt niets; misschien een grashalm;
misschien een weinig muziek; een paar wolken.

Daar woont ook de kleine god van het geduld.
Hij knielt en kijkt over de aarde;
hij zit met over elkaar gevouwen benen
en volgt een paar vogels die verdwijnen in de verte.

Hij zegt niets wat de mensen kan schaden
of de vogels. Alles is eender,
denkt hij, voor zover hij denkt.