Gard Sivik. Jaargang 3

de vuren en de lichten uitgedoofd

Een lichtblauwe wang van de avond vol rimpels
als van een matrone.
Hoe groen en moe zijn de bloemen der husaren,
die mooi en rood tussen gepeisde armen slapen.

Hun wapen dat zij in de klaagmuur sloegen, glimt,
terwijl het masker op hun ribben pijn doet
en morgen nog meer pijn zal doen.

Straks trekt de maan haar zwarte zijden kousen aan
en eet het hart van overmorgen reeds
als een praline op.