Gard Sivik. Jaargang 3

[p. 20]

karel du bois
/ een vrome wens

in de schrale tekening tussen wand en muur
ben ik wellicht
ik ben niet in het willoos gerucht van de arbeid
maar in het tijdsplijtend ademen van mijn vrouw
in het klaarlichte kreunen van mijn nachtelijk kind
ik ben niet in het zoemen van jaren en regen
die de ruiten verslijten van mijn glazen tuin
en was ik soms een dode tuinman
ik bouwde ongezien en snachts
franse tuinen in de duinen
in a de baard der flaminganten