Gard Sivik. Jaargang 3

[p. 14]

/ hier is vannacht zeer zacht een maan gevallen

hier is vannacht zeer zacht een maan gevallen
- mijn slaap smolt weg
(en is opnieuw tot stem geronnen)
- ik zag het
met mijn tanden

plotseling viel hier vannacht een maan
een maan maar met het gezicht van een gangster

in zijn oogkassen sliep een ster
nog nat van licht en lucht

zijn mond echter lag aan scherven
zijn mond had een spraakgebrek
waarachter een aarde verborgen moest blijven

hier
waar de dood heerst als een regenboog
koudbloedig, hardhandig en met wrede tongval
wil ook het licht niet langer sterven

hier
in dit landschap van leegte
waar zoveel doden leven
waar de wind doof is en elke schaduw blind
hier

viel vannacht

zeer zacht

een maan