côte éméraude
Groen is het water aan de kust van Bretanje en de schelpen aan het strand groeien vast in het zand tussen heraldieke stenen; er zijn schelpen met noorderlicht gekleurd, zacht als een zeepbel en soms, maar dan heel raar, schelpen gelijk de hand van een tuberculoos meisje. Hoe durft men dan beweren dat de schelp een dier is en geen plant, wanneer het water groen is aan het strand van Bretanje, waar de zee een dal is van bloemen.
Wij zijn nog niet in staat het water weg te denken, omdat de schoonheid die de zee verbergt te schoon is om door ons gezien te worden. Misschien zouden wij te gelukkig zijn door deze bloemen, hetgeen niet staat voor een mens.
paul snoek