[Nummer 1]
[Voorwoord]
De vereniging ‘gard-sivik’, die dit nieuwe tijdschrift uitgeeft, stelde zich tot doel ‘de avant-gardekunst te propageren’.
Propageren is niet sinoniem van open deuren instampen. Daarom wordt niet in de eerste plaats, hoewel die formule misschien gemakkelijker was, beroep gedaan op schrijvers, dichters, essayisten, illustrators die, als vooruitstrevend artist, reeds een min of meer gevestigde faam genieten. Een nog kwasi-onbekende groep van jonge - waarbij zeer jonge - elementen vindt op het ogenblik zijn uitdrukkingsvorm, maar wordt gehandikapeerd door een gebrek aan gelegenheid tot publikatie van zijn werk. Dit laatste geldt helaas, in nog sterkere mate, voor de enkele bestaande zg. jongerentijdschriften dan voor de gevestigde.
‘gard-sivik’ voorziet in een onbetwistbare leemte, door als representatief orgaan van deze jonge groep op te treden. ‘Groep’ betekent intussen niet, dat er van een eigenlijk groepsverband sprake zou zijn. Evenmin is het de bedoeling, het tijdschrift steeds te vullen met de bijdragen van de enkele jongeren, die de redaktie op zich hebben genomen - zoals voor dit eerste nummer bijna uitsluitend diende te gebeuren.
De lezer neme overigens niet kwalijk, dat hem holle slagzinnen en programmaverklaringen onthouden worden. Het werk dat hier naar voren gebracht wordt, moge voor zichzelf spreken.
gard-sivik
Auteursrechtelijk beschermd
