De Franse Nederlanden / Les Pays-Bas Français. Jaargang 2003



[pagina 146]
Stefan Hertmans Mont Noir Zoals het landschap in mijn ogen Zo heb ik je voorgelogen Dat de dingen grijpbaar zijn. Wat ons betreft Dit graan in bedauwde weiden Fruit dat te hard voor woorden is We hebben deze vorm gewild. Kijk naar het landschap waar Bomen tot blazoenen zijn geworden En ieder ding een naam geeft Aan een ander. Hou dit vol. Hou dit vol dat wij elkaar herkennen, Ook in de schemer. Zoals verhalen lijken op een paard, En kinderen op wolken. Hou dit vol. Ooit wordt je pols genomen, Tekent iemand met je hand, En zijn wij werkelijk Een landschap voor elkaar. Uit: Anthologie Brugge Poésie 2002, Provincie West-Vlaanderen, Brugge, 2002, p. 52.
Stefan Hertmans Mont Noir Comme le paysage miroité dans mes yeux J'ai été capricieux en te disant Qu'on peut toucher les choses. Pour nous, Nous farfouillons dans la rosée des prés Le fruit trop dur pour être exprimé Nous avons voulu cette forme. Regarde le paysage: Les arbres y sont blasons Et chaque objet donne Son nom à l'autre. Persiste. Persistons à nous reconnaître, Même au crépuscule, Comme les histoires enfourchent un cheval Et les enfants chevauchent les nuages. Un jour, au battement de ton pouls, Quelqu'un dessine avec ta main, Et nous on sera vraiment Un paysage pour autrui. Extrait de: Anthologie Brugge Poésie 2002, Province de Flandre-Occidentale, Bruges, 2002, p. 52.