De Franse Nederlanden / Les Pays-Bas Français. Jaargang 1999

[p. 148]

Guido Gezelle (1830-1899) - Foto A.M.V.C., Antwerpen

[p. 149]

Guido Gezelle (1830-1899)

Guido Gezelle werd op 1 mei 1830 in Brugge geboren. Na zijn priesteropleiding werd hij in 1854 benoemd tot leraar aan het Klein Seminarie te Roeselare. In 1860 keerde hij naar zijn geboortestad terug, aanvankelijk was hij daar leraar aan het Engels seminarie en daarna onderpastoor. In 1872 werd hij onderpastoor te Kortrijk. Hij bleef dit ambt vervullen tot hij in 1889 directeur werd van een Franse zustergemeenschap. Vanaf 1893 verbleef hij ambteloos in Kortrijk en kon hij zich geheel wijden aan zijn werk. Hij overleed op 27 november 1899, kort na zijn terugkeer naar Brugge.

Gezelle is een van de grote lyrische dichters van het Nederlandse taalgebied. Naast dichter was hij ook actief als taal- en volkskundige, vertaler, journalist en redacteur van tijdschriften. Via zijn werk en zijn optreden speelde hij een inspirerende rol bij het romantisch ontwaken van het taal- en cultuurbewustzijn in Vlaanderen.

Gezelle had veel contacten met Frans-Vlaanderen. In 1884 werd hij lid van het ‘Comité Flamand de France’ en hij woonde geregeld de vergaderingen bij. Hij was vooral geïnteresseerd in de volkstaal van Frans-Vlaanderen. In 1885 verscheen het eerste en enige nummer van Ons Oud Vlaemsch, het tijdschrift van Gezelle over de volkstaal in Frans-Vlaanderen. Hij schreef ook enkele gedichten over Frans-Vlaanderen. Het bekendste is ‘Casselkoeien’ (1897), dat we hierbij in originele versie en in Franse vertaling afdrukken.

De redactie

Guido Gezelle (1830-1899)

Guido Gezelle naquit le 1^er mai 1830 à Bruges. En 1854, au sortir de sa formation à la prêtrise, il fut nommé professeur au Petit séminaire de Roulers. En 1860, il retrouva sa ville natale, d'abord comme professeur au Séminaire anglais puis comme vicaire. En 1872, on le nomma vicaire à Courtrai. En 1889, il fut promu directeur d'une communauté de religieuses française. A partir de 1893, il résida à Courtrai, sans affectation, ce qui lui permit de se consacrer entièrement à son oeuvre. Il mourut le 27 novembre 1899, peu de temps aprés son retour à Bruges.

Gezelle est l'un des plus grands poètes lyriques de toute la néerlandophonie. Outre poète, il était aussi linguiste et spécialiste d'art et de moeurs populaires, traducteur, journaliste et rédacteur de revues. Par son oeuvre et par son action, il fut aussi un éminent inspirateur du réveil romantique de la conscience linguistique et culturelle de la Flandre.

Gezelle eut de nombreux contacts avec la Flandre française. En 1884, il adhéra au ‘Comité Flamand de France’ et assista régulièrement à ses réunions. Il s'intéressait surtout au flamand populaire de la Flandre française. Il publia en 1885 le premier et unique numéro de Ons Oud Vlaemsch (Notre vieux flamand), revue consacrée à la langue populaire de la Flandre française. Il consacra aussi quelques poèmes à la Flandre française. Le plus connu est ‘Casselkoeien’ (Vaches de Cassel - 1897), que nous publions en version originale et en traduction française.

La rédaction