Forum. Jaargang 4

[p. 929]

Oosters landschap

Dit is geen treden wat zij doet:
zij zweeft over het blonde pad
haar dromen na. De maan lacht rood
over een wuivend palmenblad.

Haar passen zijn kort in de kleine straat,
alles vervloeit in haar tred.
Over de glans van haar bruin gelaat
heeft de nacht z'n droom gezet.

Haar gespikkelde boezeroen
golft van gespannen, jonge kracht;
zij droomt romanties
van de dwaze nacht.

En wijl ze met een ver gebaar
de late avendrozen groet
rilt door haar lenden de prille kracht
van haar bloed.

Maurits L. Peeters