Forum. Jaargang 3

[p. 24]

Maan achter lommerrijke Boomen

Op welken disch
Die schotel opgedragen is,
Nooit zal ik 't weten.
Ik ben in keur
Van tafelloofwerk diep teleur-
Gesteld, vergeten

En uitgestooten,
In zijpriëelen afgesloten
Van and're gasten.
Waarmee ik speel?
Geen blanke boezem vol juweel:
Kruimels bij 't vasten...

Uit bladgezwatel,
Aanzwellend, zich verliezend, raad ik
De aanwezigheid
Eens gastheers, die,
Schoon hij mijn spook'ge wacht bespiedt,
Onzichtbaar blijft.

[p. 25]

 

Speelt hij mij parten?

 

Want vluchtig zwevend door het zwarte

 

Trillende loof

 

Glad zilver ging...

 

Daar groeit een drogherinnering

 

Tot wijngeloof!

 

 

 

Eerst schotel, wordt

 

Het, onderhands en opgeschort

 

In schichtig leven,

 

Met zilv'ren pin

 

En spotcamee, als markiezin

 

Snel doorgegeven! -

 

 

 

Maar verder zweeft

 

Wat tergend speels de gastheer geeft

 

Als goochelaar, -

 

En 'k zit misschien

 

Nog nachten hier, door hem gezien,

 

Maar nooit door haar...

S. Vestdijk