Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

Op het laatste einde.

Stem: {Hoe leg ik hier in dees ellende.
{In Pruysenland daar was &c.
{'k Heb niet te eeten als voeten &c.

Hoe woeld des menschen hart en zinnen,
Zo lang men op der aarde leeft
Tot wellust, of om schat te winnen,
Na yder zijn behagen heeft;
d'Een om goederen te vermeeren:
d'Ander om die waar te verteeren.

Een ander die zoekt 's werelds eere.

In kleeding en in hooge pragt
Want yder die wil zyn een Heere,
En by de menschen groot geagt,
't Welk al beloond word door ellende,

[p. 301]

 

Als men eens komt tot 't laatste Ende.

 

Het end beloond tog alle dingen,

 

Van al ons werken, goed of kwaad,

 

Die wy bedryven onderlingen,

 

Haer in zijn beroep of staat,

 

Niemand zal zig in 't end verschoonen,

 

Want God zal hem na werken loonen.

 

ô End'! ô end'! ô vreeslijk Ende?

 

Als komen zal de laatste uur,

 

En God den een in vreugd zal zende,

 

d'Ander verdoemen in het vuur:

 

Geeft God dat ik mijn zinnen wende,

 

En altyd denk op 't laatste Ende.

 

O Heer! doet my dit end bedenken,

 

En myden alle zonden kwaad;

 

Wild my in 't end genaden schenken,

 

Want zonder dit weet ik geen raad,

 

Mijn zonden die ik heb bedreven,

 

Laat my dog zyn in 't end vergeeven.

 

Ag! wild my dog in 't end verschoonen,

 

Van helsche pijn en zwaar torment!

 

En door genaden laaten woonen

 

By u in vreugde, zonder end:

 

Een vreugde die nooit menschen kende,

 

Duuren zal eeuwig zonder Ende.

 

Gelukkig was u uur en Ende,

 

Gy die voor God gestorven bent,

 

En die Gods Wetten nooit en schende,

 

Bid voor my nu en in mijn end,

 

Dat God my een goed end wil geeven,

 

Om zonder end by hem te leeven.