Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

[p. 114]

Op den Zondag Quinquagesima. Luc. 18.

Stem: {Hoe leg ik hier in dees ellende.
{In Pruysen Land daar was &c.
{'k Heb niet te eeten als &c.

De twaalf roept den Heer te gader,
Van zijn beminde Vrienden goet,
Komt hier by my, ey komt wat nader,
Want ik u nog wat zeggen moet;
Ik moet nu na Ieruz'lem keere,
Om daar te lyden spreekt den Heere.

De Zoon des menschen die moet lijden,

Gelyk van hem geschreven is,
Want dit zyn nu de regte tijden,
Dat hy in 't eynd zyns levens is;
Heidenen zullen hem ontfangen,
En na veel spots aan 't kruise hangen.

Ten derden dage zal hij verryze,

Tot uwer menschen zaligheid:
Maar zyn Discip'len op die wijze,
Verstaan 't woord niet, dat God haar zeid,
Een blinden Beed'laar roept met kermen,
Heer Davids Zoon wild my ontfermen,

Zy hebben hem geboon te zwygen,

Maar hy wilde niet stille zijn;
Riep luider om gehoor te krygen,
Davids Zoone ontfermt u myn;
Den Heer bleef stille staan en wagten,
Tot zij den blinden bij hem bragten.

Doen sprak de Heer, wat wild gij van mij,

Hoe roept gy ons by al de lien,
U goedheid Heere toond dog aan mij,

[p. 115]

 

En gunt mij dog dat ik mag zien;

 

Dit goet geloof, de blinde diende,

 

God sprak gy word daar door nu ziende.

 

De blind' nu ziende, volgt den Heere,

 

Hy looft en prijst hem grootelijk,

 

Bedankende, bewyst hem eere,

 

En al die 't zien, doen desgelyk;

 

Zy hebben al den Heer geprezen,

 

Die dezen blinden hadd' genezen.

 

O Heere wild blinden genezen,

 

Die uw kragten niet aanzien,

 

En wilt haar al genadig wezen,

 

De waarheid klaar aan haar bedien,

 

Want uwe magt is onvermogen,

 

Om te doorzien door menschen oogen.