Evangelische Gezangen, om nevens het Boek der Psalmen bij den openbaren godsdienst in de Nederlandsche Hervormde Gemeenten gebruikt te worden

XXV. Onder rampen.

1.

Geef, Jezus! dat ik in mijn' nood

Op U altijd moog staren;

Wat leed blijft bij het leed nog groot,

Dat U is wedervaren?

Daar bij is al mijn lijden klein,
En Gij waart heilig, ik onrein,

Ik niets dan rampspoed waardig.

2.

Zou, met het oog tot U gewend,

Mijn hart nog angstig klagen?

Gij hebt van mijn verdiend' ellend

Den zwaren last gedragen.

[p. 48]

 

Wat mij nog drukt, is weldaad, Heer!

 

Het zuivert, heelt, maar doodt niet meer,

 

Geheiligd door uw lijden.

 

 

 

3.

 

Door U geleerd ken ik in God

 

Den allerbesten vader,

 

En ieder onspoed in mijn lot

 

Brengt mij zijn liefde nader;

 

Hij leidt mij op door ramp en druk,

 

Tot ware deugd en rein geluk:

 

Daar voor zal ik Hem danken.

 

 

 

4.

 

Zou ik, in 't prangen van mijn' nood,

 

Den bittren heildrank schroomen,

 

Daar gij door uw' verzoeningsdood

 

Het wrangst' aan hebt ontnomen?

 

Neen, starend op dat liefdepand,

 

Kus ik de vaderlijke hand,

 

In 't midden van mijn lijden.

 

 

 

5.

 

Mogt ik maar onder tegenheên

 

In deugd en godsvrucht winnen,

 

En U mijn' Leidsman hier beneên

 

Steeds vuriger beminnen!

 

Met U, wat zegt mij aardsch' ellend?

 

Met U bereik ik 't zaligst end,

 

Met U blijf ik verwinnaar.

[p. 49]

 

6.

 

Zoo juich ik midden in 't verdriet,

 

Waar andren angstig vreezen.

 

Mijn Vader! och verlaat mij niet,

 

Kastijd mij, waar 't moet wezen;

 

Dat ik, voor eigenliefde doof,

 

Aan uwe liefd' alleen geloov',

 

En aan uw trouw, o Vader!