Erts. Letterkundige almanak. Jaargang 2

[p. 178]

Nine V.D. Schaaf /
Eenzaamheid

Ik was daar eenzaam waar ik liep naar zee,
Die 'k hoorde ruischen daaglijks, elke dag
Maakte'ik een afspraak met de blonde kust
Van komen en vervuld zijn, elke dag
Liep ik langs blanke muur waarachter velden gloeiden
En sliep in duistere zang en leefde zonder heul
Dan van het verre en duistere dat tot sprook vervloeide.

Toen was ik eenzaam en ik zag in al mijn
Eilanddagen 'n schip dat vroolijker, sneller liep dan ik,
Dat bracht het goed van 't vastland daagsch, keerde gezwind
Ik hoorde vaak een vroolijk snel gesnap
Van vrouwen die op nieuws belust haar drift vermeldden
Als ik als eenling kwam van aldaagsch' stille kust.
Ik wist de luim van 't scheepje' in storm en luwen
Wijl ik de ruchtbaarheid van mijn verlangens schuwde
En droomde' een heuchlijk lot en liep in droom geboeide
Langs bloemenwei en zee en had geen lijf dat bloeide.

Het veldpad en het duinpad viel mij licht
En niet bezwaarde mij d'eindlooze herhaling,
Menschen beklemden en ontrustten mij, ik wist
De weg niet in de sfeer van mijn gezellen
En van hun dagen schuwd' ik d'eindlooze herhaling,
Nochtans begeerd' ik soms te leven in hun zijn,
Het leek eenvoudig en het was mysterie,
Al wat gezegd, gedaan werd, al 't begeeren,
Ik liep in weemoed soms nabij als 'n vriendlijk licht
Uit hart en hemel 't eendere pad bestraalde
En sprak en hoorde en dacht: het is eenvoudig,
Tot van de zieledeur iets openviel en 'k schouwde
Een donkere zee waar ver de bakens vonkten.

[p. 179]

LODEWIJK BOSCH / BOËGE (Ets)