Erts. Letterkundige almanak. Jaargang 2

A. den Doolaard /
Voorbij de laatste wolk

Waar is het avondrood, het vuren zog der zon?
De zon brandt recht onder den palm der handen!
De melkweg, waar ik droomend namen riep
Van sterren, die zich lachend tot mij keerden
Een gletscher, kloof aan kloof, elk gapende
Van nacht tot dieper nacht!
En waar de slaap, waarin der heupen welving
Elkander naderden in een omarming
Zoo donker, dat wij anders hoorden niet
Dan 't slaan der harten in elkaar teloor;
En waar de trage triomfante gang
Vanuit der haren geheimzinnig zwijgen
Neer langs de trotsche buiging van uw mond,
Neer langs der schoudren strakgehouden spanning
Tot aan den boog der borst, vanwaar geen weerkeer is?