Een nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen

Vryagie, tusschen een Vrijster ende Vrijer,

Stemme: Baillet de Montrey.

1.

SChoon Isabel hoop van mijn leven,

O schoon Godin!

Ghy zijt die ick mijn hert en ziel wil geven
Uyt een suyver Min:
Ach Lief wilt my voor slaef ontfangen;

kent my voor u vrint,

U Trouw aen my verbint.

Want mijn ziel haer verlangen

In u schoonheyt vint.

2.

Ionghman staeckt doch alsulcke reden;

'k Verwonder my,

Dat gy my toonen komt u trouwigheden,

[p. 66]

 

Door dit nieuw gevry:

 

Ick ben een Mensje jongh van Iaren,

 

't Is noch veel te vroegh,

 

Dat ick met u vervoegh,

 

Laet ons den tijdt wat sparen,

 

'k Ben noch jongh genoegh.

 

3.

 

Waerom doch Lief mijn uytverkoren,

 

Daer ghy wel weet

 

Dat ick heb aen u mijn Trouw gesworen

 

Met een vasten Eedt

 

De Son en Maen die sijn getuygen

 

Van mijn trouwe min,

 

Ach ach mijn Engelin,

 

Daer ick my niet voor buyge

 

Als voor een Godin.

 

4.

 

Verlaet doch al dit cortiseren,

 

Dat my benouwt,

 

Want ick en kan doch niet resolveren,

 

Om te zijn getrouwt:

 

Zijt ghy met Liefde overgoten?

 

Soo vliedt ick van u,

 

En segh u vrient adju:

 

'k Wil met mijn speel-genoten

 

Noch wat spelen nu.

 

5.

 

Sullen de tranen van mijn Oogen

 

Die ick hier stort,

 

U steenen hert niet eens tot liefde poogen

 

'k Sal mijn doen te kort:

 

Ach schoon Princes wilt hem behouwen

 

Die mistroostigh staet:

 

Isabel toont genaed'!

 

Eer my door dit benouwen,

 

't Hert wort disperaet.

 

6.

 

Ick wort beweeght door al u tranen,

 

En u gesicht:

 

Die tot medogen hier mijn ziel vermanen

[p. 67]

 

Met een bly genucht:

 

Ach Minnaer wilt u tranen droogen,

 

En verlaet den rou,

 

Mijn Liefde is voor jou:

 

'k Sal u genade pogen,

 

Schencken u mijn Trouw.

 

7.

 

Wat grooter vreugt ontfangt mijn ziele

 

O soet bestel!

 

'k Schijn in een zee van wellust hier te krielen,

 

Schoonste Isabel,

 

Mijn hert wil ick aen u bevelen,

 

Ach ick ben ontstelt!

 

De Liefde die my quelt,

 

Doet my van vreughde queelen,

 

Schoonste Hemels Beelt.

 

8.

 

Wel aen laet ons de liefde houwen,

 

Noch wat geseilt;

 

Binnen een maent sullen wy t'samen trouwen,

 

Soo 't den Hemel wilt:

 

Siet daer, mijn Trou wort u geschoncken

 

Minnaer weest gerust.

 

Ach Isabel wat lust,

 

Ick ben van Liefde droncken,

 

Lief noch eens gekust.