Een nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen
(1681)–Anoniem Nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen, Een–
AuteursrechtvrijStemme: alst begint.1.
HA waerom is mijn hert noch niet tot asschen
Gebracht daer ick gestadig brant en blaek,
'k Ga my geduerigh in mijn tranen wassen
Om u Schoonheyt daer ick soos eer na haeck,
Daer is mijn geen hart
Ick ben benout benart,
Mits d'alder eersten dagh
Dat ick u Sagh.
2.
Als ick u sie mijn tonge kan niet spreken
Mijn oogh en durft u schoonheyt niet aen sien
| |
[pagina 43]
| |
Mijn flaeuwe hertjen schijnt stadigh te breecken
Met sulcken ootmoet ick u altijt dien,
Ick brandt in uwe min
Mijn soete Engelin,
En sterf in groot verdriet
Soo 'k niet geniet.
3.
Hoe sout ghy schoone beelt konnen verdragen
't Verlies van een die u soos eer bemint,
Hoe kanje my met so veel wreetheyt plagen
Dat ghy mijn dienste soo slaet in de wint
Mijn hart voor uwe min
Sigh offert ach godin,
Ey wilt u niet beraen
Maer mint my aen.
4.
De suchjes die der in mijn bosem wonen
De traentjes die 'k als beekjes vloejen laet
In mijne min en smerte dick vertoonen,
Die sonder spreecken u roepen om baet
Hoor mijn gesucht geween,
Mijn droevigh naer gesteen
En siet wat Slaverny,
Ick om u ly.
5.
Het staet aen u dan mijnen over schonen
Het vonnis van mijn leven of mijn doot,
En om aen mijn veel lijtsaemheyt te tonen
In dese lijdt en sorghe al te groot,
Al wat ick ooyt geniet
't Sy vreugde of verdriet,
Soo blief ick in der noot
U Slaef ter doot.
Ick was wel eer gelijck gy sijt,
Gy wort als ick oock mettertijt,
|
|