Enchuyser liedt-boecksken

’t Groote Kloosters-vreugt.

Toon: Laura sat lest by de Beeck.

WYl een weelderige tijdt,
Alle dieren schier doet springen,
En dat Man en Maeght verblijdt,
Ree, van duysent soete dingen,
Niet dan gouwe deuntjes singen,
Wie sal, midden in die vreught,
Sonder vreught, de tijdt verslapen,
En, met geeuwen en met gapen,
Sitten, daer ’t sich al verheught?
Neen, o neen! dat magh niet zijn:
Eerbre vreught gaet mee te trouwen;
Vrolickheydt voeght by de Wijn.
’t Lacchen past by ’t Bruyloft houwen.

[p. 80]

 

‘t Geckje moet nu uyt de mouwen;

 

Centen geeft ons toch concent.

 

Laet ons dan de Vesper leesen,

 

Soo komt Centen, sonder vreesen,

 

By Mary in een Convent.

 

Hy voor Sant en Santin,

 

Beyde al even hoogh verheven:

 

Beyde al even eens van sin:

 

Beyde door een lust gedreven,

 

Om in heyligheydt te leven,

 

Kuysch en vroom en wel gerust;

 

In een Klooster sonder Nonnen,

 

Daer de Mater, ongeschonnen,

 

Van de Pater, wordt gekust.

 

Daer men voor gheen klappers schroomt,

 

Noch de kusjes hoeft te steelen:

 

Daer men staegh van suycker droomt,

 

En van jocken en van streelen.

 

Daer de liefjes altijdt queelen,

 

Hoe heur hert, door liefde, brandt.

 

Daer de Pater met de Mater,

 

Speelen: klapspaen hou u snater:

 

Enten wy, ’t is ons geen schand.

 

Soete Maeghden den soeckje mee

[p. 81]

 

In dit Klooster noch te raecken?

 

Doe dan als Maria dee,

 

Laetje tot een Mater maecken:

 

Want van vasten noch van waken

 

Weet me’r. Daer is staegh wat soets.

 

Och men hoeft’er niet te sparen.

 

Daerom is ‘er ellick garen:

 

Want dit Klooster schaft wat goets.