Enchuyser liedt-boecksken

Speelgenoots-vreughde.

Stem: Brooddroncken Venus-wicht.

HOe kan de frisse jeught
In ’t midden van de vreught,

[p. 78]

 

Sich stil en stemmigh houwen,

 

Want spel en aertigheydt,

 

Gaen altoos mee te trouwen,

 

Als ’t oude spreeck-woordt seydt.

 

Wel aen dan Jongelien:

 

Laet uwe vreughde sien,

 

In boerten en in speelen:

 

Wilt niet dan geestigheydt

 

Met uwe tonge queelen:

 

Eer ’t soet geselschap scheyt.

 

Hey lustigh op de baen,

 

Die roemer moeter aen:

 

Ick sal ‘er ’t eerste vegen,

 

Dat wijntje vlieght’er uyt,

 

Niet anders dan een regen,

 

Voor Bruydegom en Bruydt.

 

Koom soete beckje kom:

 

Al magh de Bruydegom

 

Sijn lust met kusjes boeren;

 

Laet ons vry mee soo doen:

 

Geen vriendelicker groeten,

 

Dan met een soete zoen.

 

Dat gaet soo braef als ’t magh,

 

Dat is de rechte slagh,

 

Wat is aen ’t suffigh droomen?

[p. 79]

 

Wie weet of wy in ’t Jaer,

 

Dus weer te samen komen;

 

Des neem de tijdt nu waer.

 

Duert het gesangh te langh?

 

Sa mackers ga u gangh:

 

Laet ons yets vreemts bedrijven,

 

Al breeckt het dagh-licht aen,

 

Laet ons al lijckwel blijven:

 

’t Is noch geen tijdt van gaen.