Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 49

[p. 54]

Aan den Amstel
door A. Hendriks-Kappelhoff

Boven mij een hard gekrijsch.
Zonder rhythme, zonder wijs
Scheurt het angstig-schrille schreeuwen
Van de fladderende meeuwen
Door het nevelige grijs
Van de lucht.
En beducht
Voor de woeste vogelvlucht
Wil ik wijken,
Maar zij strijken
En zij scheren
En zij wenden
En zij keeren
Wild en vlug
Telkens weer langs mij terug;
Tot wat weggeworpen brood
Hen naar wijder vlakte noodt.

Even later,
Op het water,
Spelevaart een blanke vloot:
Kleine, fijne vogellijven,
Die zich wieglend laten drijven,
Elke meeuw, een ranke boot.