Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48

[p. 382]

Kerstliedje
Door P. Hoogenboom

Het stille gaan der vlokken heeft
Een wit geheim hier neergedroomd,
Waarin het lamplicht, zeer beschroomd,
Bewegelijke sluiers weeft.

Het stille gaan der vlokken kwam
Uit de beslagen winterhemel,
Tot het, met aarzelend gewemel,
Bezit van deze wereld nam.

Het witte gaan der vlokken zag
Ik groeien tot een wervelspelen,
Verwonderd om het licht, het vele,
Aan 't eind van doffe winterdag.

Het witte gaan der vlokken bleef
De wereld heel in onschuld hullen
En 't zoet gepeinsd verhaal vervullen
Van 't kind, dat uit de hemel dreef.

Het witte gaan der vlokken heeft
Uit 't oud verhaal een schijn behouden,
Die winter-ijl in winterkoude
Aan deze nacht zijn glorie geeft.