Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48

[p. 202]

Besef
Door A.M. Chamalaun

Hier staat de herfst met fonkelende randen,
zijn vlammen laaien vonken-spattend rond:
vlammend begeeren, dat ontzind
verwaait op alle strenge winden.

De wereld bidt verstild, kantig-gevouwen handen:
verlos ons van den dood en van het zeer
van hartstocht en de oude wonden
en breng de menschen tot elkander.

Wrant 't is dezelfde dood, die ons zoo straks komt schenden.
Wij weten, als verlangen is verwaaid naar alle streken,
ons laatste vuur in duizend vonken is gebroken:
begeeren is een waan en dood valt niet te wenden.