Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 47

[p. 130]

Franciscus en de melaatsche
Door Freek van Leeuwen

Franciscus, Franciscus!
Daar sta je zoo rijk als ik. -
Al aardsche schatten vergeven
Hoe luttel woog het - en even
Verduisterden zij toch je blik.

Franciscus, Franciscus!
Verlaten van maag en vrind. -
De Aarde je gevende Moeder
De Regen je bevende Broeder
Je Speelkameraad, de Wind.

Franciscus, Franciscus!
Wie nadert, met slepende stap? -
Met het schorre, angstwekkende ‘Onrein!’
De dorre hand strekkend je toe, zijn
Verhavende bedelnap.

Franciscus, Franciscus!
Deel nu van je overvloed!-
Zoo wreed en zoo prangend zijn wonden
Zoo heet en verlangend zijn mond en
Zoo smeekend zijn woordlooze groet.

Franciscus, Franciscus!
De Liefde heeft het vermocht:
Niet achtend de korstende zweeren
Vleit hem zacht aan de borst en de teere
Mond heeft zijn mond gezocht.