Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 258]

Esther
door Finus M.P. Oosterhof

Zij huiverde om de koelte van haar lichaam,
Strengelde gekweld haar vingers in elkaar.
Wat verborg ze aan wellust en aan vreezen
Achter dit eigene meisjesgebaar?

Ze hoorde hoe ze zacht haar naam:
‘Esther’ zei, maar diep klinkend en onverwacht
Vreemde echo onder de gewelven
Van het hart.

Maar op het teeken van Hegai
Weet ze zich zeker en gereed,
Ze glimlacht vager en veel verder
Het kind, dat van de vrouw niets wéét.