Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 202]

Oude toren
door Taeke de Groot

De droge treden van de smalle wenteltrap,
- steile spiraal van scheve ingesleten beuken -
kreunen, bij 't treden hooger, sterker ied're stap
en muf slaat naar benee een tocht van schimmelreuken.

Na d'hoogste wrong, het kot waar 't mechanisme schokt;
rond rad'ren luid krakeel, dat als een losgebroken
duivelsvolk te keer gaat hier en samenhokt;
valsch licht priemt door een spleet, gebarsten en gebroken.

En vaal in 't schemer, aan de zware spinrag-balken,
hangt als een groot verschrompeld waaiervormig blad,
een vleermuis in zijn winterslaap; en van de kalken
muren gluipen tronies, als uit een dievenstad.

Buiten, alsof de gansche wereld blijheid; het leven
d'allerhoogste openbaring is, - blinkend de stad
en hier de slaap door mantel van een vale nacht omgeven.