Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 127]

Mismaakte
door Adriaan Morriën

Een redeloze vloek bedwong zijn leven.
Mismaakte, zei hij met een scheve mond
als hij zijn ongeluk weerspiegeld vond.
En ieder raam heeft aan zijn lot misdreven.

Hij zag hoe elke voetstap hem verlaagde:
Er was geen troost. Zijn hele leven zou
eenzaam verkrimpen zonder vriend of vrouw.
Hij vloekte als zijn moeder hem beklaagde.

Eerst gaf hij God de schuld en toen de mensen;
daarna zichzelf, maar moedeloos tenslotte
zweeg hij verbeten als men hem bespotte.

En toch, afkerig van geloof of wensen,
als hij verwonderd naar de wereld zag,
betrapte hij zich bitter op een lach.