Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 109]

Restaurant te Milaan
door P.H. van Moerkerken

Een grijze beedlares sloop door de zaal
Tusschen de flonkring van licht en kristallen,
Langs vrouwen die in feestlijke avondpraal
Haar lach bij wijn en mannen lieten schallen.

De grijze droeg een bloei van rozen rond,
Zwaar-roode rozen, en zij fluisterde
Wat vage woorden uit verwelkten mond
Waar 't leed van een lang leven duisterde.

Maar niemand kocht haar rozen. Langzaam ging
Zij over 't donkre Domplein, ach waarheen?
Naar de onaantastbare herinnering
Aan de verrukking van een ver verleên,
Aan eigen schoonheid, jeugd en teeder koozen?
Arme vergrijsde met haar roode rozen.