Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 50]

Jeune femme blessée
door Finus M.P. Oosterhof

Ze heeft haar trots verwaten voor zich uit gedragen
Uitdagend als een roode vlag
Omdat de wanhoop tot haar oogen was gestegen
En ze in elks deemoed eigen nooden zag.

Nu ligt ze weerloos en verlaten;
En luistert hoonend naar haar bitter hart.
En haar gesloten oogen voelen 't felle licht der straten
Dat om haar vluchten haar nóg tart.

De donkere nacht omsluit haar met erbarmen.
Het leed verheldert tot een klare pijn:
Ze weet zich zelf dicht bij én ongenaakbaar
Zoo eenzaam als een hart een hart kan zijn.