Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 45

[p. 333]

Aan de nacht
door P. Hoogenboom

O, dit alleen zijn onder deze sterren,
die zwijgen en haast wreed van stilte zijn,
en dit verliezen aan het al te verre
verschiet met zijn doorstraald geheim,

en deze woorden, armelijke woorden,
gebonden aan hun aardezware lot,
die nimmer in de duisternis verhoorde,
rusteloos zoekend naar een levend God -.

Donker de aarde en de stille mensen,
en stil de nacht om mijn verdwaasde hoofd -;
heeft aan de zoetheid van mijn jongen wensen
het levende de luister reeds geroofd?

Ben ik gewond of krachtig van dit leven?
Ik weet het niet - mijn handen lijken zwak.
Wordt dan toch steeds mijn armoe t'ruggedreven
naar 't oude dromen onder 't oude dak?

Het oude dak staat voor de nacht geschoven,
Is dit mijn heul voor wanhoop en gemis?
O, stilte, leer mij bidden en geloven,
dat liefde goed en leven edel is!