Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 45

[p. 130]

Wu-taotze
door Hans van Zijl

Veel dagen en veel weken gingen heen,
tot eindelijk een lichte morgen daagde,
waarop zijn blik zijn arbeid ondervraagde:
hij zocht lang naar een fout en vond er geen.

De bergen blauwden in volmaakte rust
onder een bleeke, stille lentehemel,
er was geen zon, maar er was lichtgewemel
tusschen de golven, langs de gouden kust.

En allen, die daar in bewondering tuurden
naar de wandschildering in 't koninklijk paleis,
zuchtten: Och, dat ons dit visioen toch eeuwig duurde!

Toen kwam de maker; zijn gezicht was wijs
zijn oogen straalden, maar zijn stappen draalden even,
dan schreed hij, zeer beheerscht, zijn landschap in; en is daarin gebleven.