Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 45

[p. 401]

Mist
door J. van Tooren

De nevels kwamen gestegen,
Ik heb niet gezien wanneer.
Ik merkte alleen, een keer,
Dat alle vogels zwegen,
En 't vergezicht was er niet meer.
De vergezichten zijn dichtgedaan,
Een wolk is over den hemel gegaan,
Die heeft verborgen de maan
En alle sterren.

Ik heb het zoo vreeselijk druk gehad,
Te schoffelen voort op mijn zwarte pad,
Ik heb niet opgekeken,
Nu zijn de sterren geweken.
Het wordt al stiller om mij heen,
Sinds het licht verdween.
Ik wilde wel ik wist
Een uitweg uit den mist -
O, vat mij niet iemand bij de hand
En brengt mij heen naar een beter land?
Of zijn mijn eigen oogen
Met dit vreemd waas betogen?

Ach, God - of U een blinde vond? -
Maak mijn oogen weer gezond.