Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 41

[p. 328]

Vergeven
door Hélène Swarth

Berouwvol knielt hij aan den donkren schoot
Der vrouw in rouwkleed, wie hij liet alleen,
Om jacht naar vreugde, toen alrêe bescheen
Haar zilvrend haar October-avondrood.

Geen woord, geen klank dan stil gedempt geween -
Dit uur verbeidde ze. En haar hart verstoot
Niet, streng en straffend, d'óntrouwe' echtgenoot,
Gelijk hij háar, die hem bleef trouw, voorheen.

Haar tranen vloeien, droever dan een klacht,
Langs de oude groeven. Zwijgend, moederzacht,
Legt zij haar hand op 't grijs gebogen hoofd.

Hij, rond haar knieën de armen, kust haar kleed -
Hij voelt tot mild vergeven haar gereed.
En zij herdenkt zijn liefde, éens blij beloofd.