Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 40

[p. 256]

Eva,
door Hélène Swarth.

Hoe laag en lokkend laat, in avondgrauwen,
Als luie sluike gifgezwollen slangen,
De Boom Verboden al zijn twijgen hangen,
Terwijl den grond hij grijpt met wortelklauwen!

In Eva zwelt bedwelmend week verlangen,
Als weelde in smart, waarvan haar oogen dauwen,
Den Boom Verboden, stil, tot morgenblauwen,
Mysterievol aan 't brandend lijf te prangen.

Hij ruischt - O luister! 't Lijkt de stem van d' avend.
- ‘O neem en eet! mijn vrucht is koel en lavend,
En eeuwig leven geef ik u, als goden!’

En de appel valt - Zij eet en wacht een wonder.
Haar mond is bitter van de vrucht verboden -
Rood blinkt een zwaard en dreigend dreunt de donder.