Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 34

[p. 314]

De tuin
door Gerard van Klinkenberg

Hier bloeit een droom als een verhelderd leven
door overgroeide muren hoog omsloten
waar bloemen, uit het donk're gras gesproten,
zijn als bekenden uit een vroeger leven.

Wanneer de zon schijnt door de ijle boomen
gaat er een meisje aarz'lend langs de hagen
als in een nieuwen, vreemden droom gekomen
met in de oogen schaduw, donk're vragen.

En 's avonds, tusschen sluim'rende kontoeren,
komt weer haar glimlach door den schemer zweven
en draalt aan alle bloemen en een beven
gaat door de ranken, die haar zacht beroeren....

en in den nacht, het sterre-held're duister,
narcissen bloeien uit vervallen zerken
en oude namen worden weer gefluisterd....

en in den vijver schijnen, onbewogen,
de glanzen van haar lang gestorven oogen.