Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 33

[p. 185]

Zomeravond,
door Willem van Wijk.

In het oude, stille stadje
Zitten menschen op de stoepen
Loom te droomen of te praten
Met elkaar in kleine groepen.

Kind'ren spelen. Door de straten
Vliegen zij in bonte vluchten;
En ze scheuren d'avondstilte
Met hun hooge stemgeruchten.

Langs de zonbevrijde wegen
Loopen paren met de handen
In elkander, en ze spreken
Niet; ze zijn in tooverlanden.

Met een wijden slentergang
Komen boeren van de velden,
Zwijgend na de zware uren,
Die zij, zwoegende, niet telden.

Late vogels komen vliegen,
Rustig wiekend, naar hun nesten.
Langzaam vloeit de laatste streep
Van het licht weg in het westen.

In den schemer staan de boomen
Zacht te waaien, en ze zingen
Mij een lied uit oude tijden
Van reeds lang vergeten dingen.

In den weemoedszang der boomen
Vindt mijn ziel een zoeten lust.
En ik voel mij zinkend glijden
Naar de diepte van de Rust.